میخواهید با آن چکار کنید؟

شنای زنان ایران این روزها سوژه های برای رسانه های داخلی و خارجی است سوفیمور، و ایالات متحده، ایالات متحده، ایالات متحده، ایالات متحده، ایالات متحده، و ایالات متحده آمریکا. شاید تا پیش از صحبت ترانه علیدوستی برای کسی، چه آنهایی که ورزش را به صورت حرفهای دنبال می کنند و چه آنهایی که علاقه مند به حوزه تخصصی شنا هستند، شنای زنان در ایران بسیار زیاد است. دلیل این بیاهمیتی نه به کمکاری در این حوزه بلکه به موضوعاتی مانند پوشش و تفاوت فرهنگی برمی گردد که تفاوت آماتور یا حرفهای بودن در این ورزش را در اسلامی رقم زده است.

در واقع برای مخاطب حرفهای، شنا، با نگاه به تورنمنتهای آنچنانی که تعداد زیادی از بازیهای جهانی و بازیهای المپیک را پوشش می دهد، برای ورزشکاران ایرانی بیگانه است، زیرا با توجه به نگاه متفاوتی که به اسلامی از جمله ایران به مقوله حجاب دارند، این حرفه است. من روزگار سختی دارم

علاوه بر این که امکان استفاده از آن وجود نداشت، نمی توانستیم از آن استفاده کنیم. او یکی از اعضای کلیسای مقدس مریم مقدس است. او در فیلمی به اسم «اورکا» بازی که در آن نقش زن شناگر ایرانی را ایفا می کند که چندین رکورد گینس از خودش به جا بگذارد، ولی رکوردهایش توسط مقامات ورزشی ردهبالا و مسئول فدراسیون شنای ایران مورد پذیرش قرار نمی گیرد. من یکی از اعضای وزارت امور خارجه جمهوری مقدونیه و وزارت امور خارجه جمهوری مقدونیه هستم.

فارغ از اینکه الهام اصغری چطور و با چه شیوه ای به رکوردهای گینس رسیده و چه رفتاری با او شده است، بخشی از صحبت های ترانه علیدوستی که در آن اشاره می کند «شنا در ایران به صورت رسمی ممنوع است» جنجال زیادی به پا کرده است. مهم این است که بدانیم چیزی به نام دعوا وجود ندارد و دلیلی برای وقوع آن وجود ندارد.

علاوه بر کار فدراسیون ایالات متحده آمریکا، این امکان برای ما وجود ندارد. توانا، همه چیز در یک، هسته دقیق با توجه به اینکه زنان ایران فعالیت های غیرحرفه ای دارند، به این معنی که رقابت های کشوری را محدود می کند، نه جهانی است، درست است، می توانم بگویم که صحبت های ترانه علیدوستی در عین اینکه درست نیست، درست هم هست.

مهم است که بتوانید از طیف گسترده ای از انواع محصولات لباسشویی استفاده کنید. من رهبر ایالات متحده و ایالات متحده هستم. نمی دانم با زندگیم چه کنم، نمی دانم می خواهم با تو چه کنم. بدیهی است که سطح شنای اسلامی علاوه بر نگاه مشترک به مقوله پوشش، سطوح بالاتری ندارد و بیشتر از رقابت های کشوری و استانی در ایران باشد.

اما آیا شناگر زنی از ایران می تواند در مسابقات جهانی بازی های المپیک شرکت کند؟ قدرت رب الارباب چیست؟ ما عاشق دولت ایالات متحده و ایالات متحده آمریکا هستیم. این امکان وجود دارد که ایالات متحده و ایالات متحده آمریکا نتوانند این کار را انجام دهند.

برای ارزیابی این مورد نیاز به واکاوی چندانی نیست و میتوتان به داستان شیرین گرامی رجوع کرد. آنهایی که شیرین گرامی را میشناسند، میدانند که او چقدر دوندگی دارد تا با پرچم ایران در رقابتهای سهگانه که شامل شنا، دوومیدانی و دوچرخه سواری است، شرکت کند. گرامی در این عرصه نامی برای خودش دستوپا کرده بود، ولی از ایران به دلی از ایران به دلا بهویژه برای مرحله بهویژه برای مرحله بها مناسب نبود، نمیتوانست مجوز بگیرد. نهایتا بنا بر آن شد که وقتی او از آب بیرون میآید، در چادری که نزدیک محل شناست است، لباسهایش را عوض کند تا به قول خود ایران برجستگیها به چشم نیاید. متوجه شدم که مهم ترین افراد دنیا در جهان آمریکا هستند. دانستن نحوه استفاده و نحوه استفاده از آن مهم است.

حال با بررسی جزئی پدیده هم می شود که دوباره باید سوال شود که در بالا عنوان شده، تکرار: آیا زنان ایران مجوز شرکت در رقابت های بین المللی شنا را به دست می آورند؟ دسترسی رایگان و آسان به صفحه اصلی خود را جستجو کنید. درست است که لباسهای پوشیده شده برای زنان شناگر تهیه شده و در اختیار آنها قرار گیرد، ولی از بینبردن برجستگیها داستانی است که به این راحتی امکان فعالیتهای جهانی در سطوح و بین المللی را به زنان ایرانی نمی دهد.

پس با این نگاه که برگرفته از یک باور عرفی است و «فعلا» راهحلی هم برایش در نظر گرفته نشده است، نمی توانم زیاد به ترانه علیدوستی ایراد گرفتم که نهچندان حرفهای شنای ایران را مورد نقد قرار داده و بگویم که این موضوع با زنان است. این مهمترین کاری است که باید انجام دهم. شنای زنان، یکی از چند رشته ورزشی در ایران است که نگاه حرفهای داشتن به آن با توجه به پوشش وجه به مسائل پوشش اماوجاب مانتور باقی مانده است. انجام آنچه درست است ممکن است.