حاج میرزا حسین شرکتی از آن تاجرانی نبود که فقط به سرمایه خود احترام بگذارند. اعتماد و انسانیت او بحث خیابان بود. در صفحات تاریخ معاصر آمده است که او در زمان خود منشأ خدمات بسیاری بوده است. این تاجر بزرگ ثروت خود را به مشروطه خواهان بخشید و در این راه چنان پیگیر بود که از پله های ورودی دهلیز و سرسرای خانه اش به تاجران و بازاریان دستور مشروطه را می خواند. اکنون بیش از یک قرن از آن روز می گذرد.
به گزارش همشهری آنلاین، خانه معروف امین الضرب همچنان در خیابان امیرکبیر و ابتدای خیابان ایران نفس می کشد. در این خانه دیگر مثل آن روزها باز نمی شود. وارثان خانه در این سال ها به ندرت از ساکنان و خبرنگاران پذیرایی می کردند و این به فضای داخلی خانه امین الضرب فضایی مرموز می بخشد. کارشناسان و کارشناسان میراث فرهنگی شهر تهران می گویند این خانه تنها به عنوان میراث فرهنگی ثبت شده است و با توجه به قدمت 160 ساله آن در صورت عدم رسیدگی جدی ممکن است به سرنوشت خانه های تاریخی در آستانه ریزش در تهران قدیم بپیوندد. در منطقه ما
در مورد صاحب خانه
اشارات تاریخی زیادی به میرزا حسین خان از شرکت معروف به امین الضرب وجود دارد. نام او در چندین کتاب تاریخی ذکر شده است. پدرش ناظر ضرابخانه دربار قاجار بود و پس از او در این صنعت مهارت یافت. معروف است که میرزا حسین خان در سن 16 سالگی وارد دنیای تجارت شد و هرگز دست از کار نکشید.
سوابق درخشان میرزا حسین خان شرکتی نشان می دهد که او تنها به دنبال منافع شخصی از ثروت و اعتماد خود نبوده است. احیای راه آهن محمد آباد و آمل، احداث اولین نیروگاه تهران و روشنایی منازل تهرانی ها، احداث کارخانه بلورسازی، احداث کارخانه چینی سازی در تهران، احداث ابریشم. کارخانه، احداث کارخانجات ابریشم، ساخت کاروانسرای حسنی آباد در نیمه راه تهران و قم، پیشنهاد تأسیس اولین بانک و اولین بنگاه آهن سازی تنها بخشی از خدمات این بازرگان در اواسط دوره قاجار بود. عصر.
خرید گندم و جلوگیری از گرسنگی
تهران باستان قحطی های زیادی را تجربه کرد. اما قحطی سال 1988 یکی از شدیدترین قحطی ها بود. در آن زمان در شهرها خشکسالی بود. کشاورزان متحمل خسارت زیادی شدند و گندم ها زرد شدند. اگر کسی لقمه ای نان یا خوراکی داشته باشد از ترس دزدیدن آن را در هفت پستو پنهانی در دهان می گذارد. در چنین شرایطی کک ثروتمندان، درباریان و منصوبان آنها گاز نمی گیرد. طبق معمول با شکم پر این وضعیت را تماشا کردند. تا اینکه میرزا حسین خان امین بارها و بارها از ثروت خود در راه مردم استفاده کرد.
در کتب تاریخ معاصر آمده است که او به سرعت با کشاورزان مازندران قرارداد بست و مقدار زیادی گندم از آنها خرید. او برای اینکه این محموله زودتر به تهران برسد دو برابر هزینه کرد و با آمدن این کشتی غلات مردم یک شهر از گرسنگی و مرگ حتمی نجات یافتند.
ساخت امین هیت
سید جمال الدین اسدآبادی مهمان این خانه بود
می گویند در خانه امین الضرب همیشه اعیاد و روضه و جشن های ملی و مذهبی برگزار می شد. ایوان، سردر، حوض و بناهای این خانه مورد استفاده بزرگان سیاسی و تاریخی بوده است. سید جمال الدین اسدآبادی به دعوت ناصرالدین شاه به کشور بازگشت اما در خانه میرزا حسین خان امین الضرب ماندگار شد.
می گویند میرزا حسین به زبان های مختلف آشنایی داشت و دو ماه عربی را نزد سید جمال الدین اسدآبادی آموخت. او تحت تأثیر عقاید اسلامی شیخ قرار می گیرد و بیش از پیش در راه حق مبارزه می کند. وی پس از انتشار فرمان مشروطیت توسط کسبه بازار تهران به نمایندگی مجلس در آمد تا به نفع مشروطه خواهان بیشتر شود.
ثبت نام به تنهایی کافی نیست
هیچ یک از وارثان خانه امین الضرب که اکنون به خاندان بزرگ مهدوی شهرت دارند، راضی به صحبت درباره خانه و وضعیت دقیق آن نیستند. این خانه که از اولین تاجر بزرگ تهران به جا مانده بود تنها در سال 1361 در فهرست آثار ملی فرهنگی کشور به ثبت رسید و نه بیشتر. در این سال ها البته در این ملک قدیمی شاهد اتفاقات ناخوشایندی بودیم که شما می خواهید.
دو سال و نیم پیش بود که ساکنان محله ایران شاهد تغییر کاربری این خانه قدیمی بودند. در دیوار بلند شرقی این بنا 8 در مغازه تجاری وجود دارد. حالا این مغازه های مدرن که در ردیف مغازه ها و انجمن های لوازم خانگی امین خزر قرار می گیرند با پرده های برقی نقره ای رنگشان به دام زشت امین ضرب تبدیل شده است.
هیچکس نمی داند صاحبان این فروشگاه ها با چه مجوز و حمایت کدام نهاد دولتی این کار را انجام داده اند. بر اساس قانون هرگونه تعرض و تغییر کاربری در اموالی که در فهرست آثار تاریخی و ثبت شده به عنوان میراث فرهنگی باشد، تخلف تلقی شده و پیگرد قانونی دارد. به نظر می رسد ادامه این روند سرنوشتی مشابه خانه اصناف را برای امین الضرب رقم خواهد زد. این خانه باغ قدیمی در خیابان لاله زار هنوز متعلق به اعضای خانواده صنفی است و فاصله چندانی با کاربری تجاری ندارد.
سید احمد محیطی طبوتبایی، مدرس دانشگاه در این زمینه می گوید: خانه امین الضرب ارزش زیادی دارد، زیرا معماری دوران قاجار در آن به وضوح نمایان است و از سوی دیگر این مکان محل سکونت یکی از تأثیرگذارترین شخصیت های تاریخی است.» این خانه از بناهای مختلفی تشکیل شده است که بنای اصلی آن محل سکونت امین الضرب و سایر بناها محل سکونت خدمه و محل سکونت ورثه و فرزندان وی بوده است.
این کارشناس تهرانی با بیان اینکه بارها زمزمه خرید این خانه از سوی دستگاه های دولتی شنیده شده اما این اقدام بی نتیجه مانده است، می گوید: «در سال 70 شرکت توسعه فضای فرهنگی قصد خرید این ساختمان را داشت اما ورثه و خانواده مهدوی قصد خرید این ساختمان را داشتند. همکاری کافی نداشتند.» اخیراً زمزمه هایی مبنی بر خرید این خانه توسط شهرداری تهران شنیده می شود، همانطور که بارها گفته شده این بنا دارای ارزش تاریخی بالایی است و وقایع تاریخی آن به همراه گنجینه نسخه های خطی امین الضرب و اشیای باقی مانده از وی، باید تغییر کاربری خانه از خانه مسکونی به خانه موزه باشد.
